Biraz Huzur…

Ülkede politize olmayan kimse kalmadı.

İktidar dahil herkes terörize olmuş hissediyor.

Herkes politika üzerinden birbirini yargılar hala geldi.

Komple teorileri her gün değişmiyor neredeyse her saat başı değişiyor.

Üstüne üstlük en bana mısın dedirtecek komple teorileri gerçeklerle örtüşüyor.

Evde, işte, okulda, sokakta her yerde politika konuşur haldeyiz.

Yarın ne olacağı belirsiz, savaş mı çıkıyor, yoksa zaten savaşta mıyız, hangi terör unsurları  saldıracak, kimin eli kimin cebinde, tarihi yolsuzluk skandalları, çocukların polis tarafından yaralanması, hatta ölümlerine sebebiyet verilmesi ve bütün bu söylediklerim gündelik hale gelmesi!

Yeter yahu! Ülke olarak psikolojimiz, sağlığımız her şeyimiz bozuldu, nefret, kin, intikam duyguları, adaletsizlik, güvensizlik ve kuşkular içinde kaybolduk.

Bunu niye yaşıyoruz, nedir yahu paylaşamadığımız, sürekli bir umutsuzluk hali, sürekli bir kanayan yara! Para için mi? İktidar hırsı için mi? Güç için mi? Kimin, parası, kimin hırsı, kimin gücü? Çıkarlar mı? Hangi çıkarlar ve daha önemlisi KİMİN ÇIKARLARI????

Haber programlarını dinlemekten, sürekli haberleri takip etmekten yorulduk! Sürekli manipule edilmekten yorulduk, kime inanacağız diye düşünmekten yorulduk, yalanları göz göre göre söyleyen insanları her an görmekten yorulduk, sürekli birilerin senin mevcut durumunu bozmaya çalışması ve sana bir yaşayışı zorla dayatmasından bıktık! Şiştik!

Mutsuzuz, mutsuzuz, mutsuzuz !

Lütfen 31 Mart sabahı belki şimdi huzur bulabiliriz umuduyla uyanalım! Herkesin buna ihtiyacı var, lütfen! Umutlu olmaya ve umut etmeye ihtiyacımız var… Herkesin normal hayatlarına ve kendi küçük dertlerine dönmeye ihtiyacı var!